Wg słownika (np. https://sjp.pwn.pl/sjp/kompetencja;2564077.html) kompetencja to zakres. Brak znaczenia odpowiadającego słowu kompetentność (por. https://sjp.pwn.pl/sjp/kompetentny;2564078.html w znaczeniu 2). Jeśli zatem ktoś jest rzetelny, dobrze wypełniający swoją rolę, udzielający pewnych i wiarygodnych informacji, to cenimy go tylko za kompetentność czy również za kompetencję?

Dla dopełniacza liczby pojedynczej w odmianie nazw klawiszy komputerowych słowniki podają końcówkę -u. Z własnego doświadczenia wiem jednak, że o wiele częściej spotyka się w mowie potocznej końcówkę -a (po wciśnięciu caps locka, shifta itp.). Czy jest to błąd, czy raczej słowniki powinny uwzględniać tę drugą odmianę? Czy odmienna powinna być nazwa klawisza tab (tabulator)?
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Nie jednemu czy niejednemu psu Burek na imię? Czy mamy tu niedopowiedziane lecz wielu i trzeba to pisać osobno, czy może już pierwsze słowo w powiedzeniu wskazuje, że chodzi o wielu czworonogów, więc zasadna byłaby pisownia łączna? W książkach różnie bywa z tym Burkiem (https://www.google.com/search?tbm=bks&q=%22na+imi%C4%99+Burek%22), dlatego proszę Poradnię o rozwianie wątpliwości.

Zastanawiają mnie losy wyrazu pierw. Słowniki określają go jako przestarzały bądź książkowy, zdawałoby się więc, że w mowie potocznej używany jest bardzo rzadko. Tymczasem jest on powszechnie stosowany, najczęściej przez ludzi młodych; zaobserwowałem, że już studenci używają go rzadko.
Co ciekawe, jego używanie zwykle jest niemile widziane przez otoczenie; słowo pierw jest nielubiane przez polonistów, nierzadko wręcz tępione w szkołach i traktowane jak błąd językowy. Czy słusznie?

Witam Państwa,
w Internecie pojawiło się ogłoszenie o pracy dla niepełnosprawnych:

Wymagania:
1. umiarkowany lub znaczny stopień niepełnosprawności (lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy)
2. mile widziane doświadczenie w podobnej pracy,
3. komunikatywność, uczciwość,
4. mile widziana umiejętność obsługi kasy fiskalnej,
5. brak wyraźnych przeciwwskazań ruchowych.

Czy jest ono logiczne?

Witam!
Mam problem ze stawianiem przecinków przed imiesłowami przymiotnikowymi. Podam przykład: „doświadczone tajskie masażystki szkolone w słynnej świątyni Wat Po w Bangkoku” – czy w tym zdaniu potrzebne są jakieś przecinki? Uważam, że słów doświadczone i tajskie nie trzeba oddzielać przecinkami, bo jedno w jakiś sposób precyzuje drugie, ale co ze „szkolone w słynnej (…)”? Czy traktować to jako kolejną przydawkę, czy raczej jako wtrącenie? Bardzo proszę o pomoc.
Pozdrawiam

Często w różnych publikacjach i opracowaniach naukowych spotyka się zwrot przeprowadzono obliczenia lub jego odmianę. Bardziej poprawny wydaje się zwrot wykonano obliczenia. Która z tych form jest poprawna (a może obie)? Uprzejmie proszę o opinię w tej sprawie.

Czy jeśli w jednym wierszu zaczynam zdanie jakimś czasownikiem i daję wielokropek, a w następnych wierszach pod spodem wylistowuję drugą część, to czy zacząć w tych wierszach słowa wielkimi czy małymi literami? Przykład:

„Wymagamy...

– doświadczenia

– komunikatywności”

czy

„Oferujemy...

– Umowę o pracę

– Stabilne zatrudnienie”?

Szanowni Państwo!
W wypowiedziach dziennikarzy telewizyjnych spotykam się ostatnio z drażniącą mnie (może niesłusznie?) manierą uściślania treści komunikatów za pomocą wyrazu czytaj. Podam przykład: „Ci pracownicy to osoby doświadczone, czytaj: długo pracujące”. Jaka powinna być ocena takich innowacji składniowych? Czy nie nawiązują one do języka artykułów internetowych, w których za słowem czytaj zamieszcza się link do innego tekstu?
Dziękuję za odpowiedź.
Dominik

Mam takie pytanie: czy słowo zajexxście (xx jest celowym „wykropkowaniem” przeze mnie liter) jest wulgaryzmem, czy też nie? Kolega twierdzi, że nie, a ja mu mówię, że jest.
Dziękuję za odpowiedź.